موضوع مدیریت ریسک در نهادهای مالی و بنگاه های اقتصادی اهمیت ویژه ای دارد و سهامداران، قانون‏گذاران، نهادهای حرفه‏ای و سازمان‏های رتبه‏بندی برای ادارۀ بهتر امور شرکت‏ها از مدیریت ریسک و کنترل داخلی استفاده می‏کنند. مدیریت ریسک سازمانی پدیده‌ای نسبتاً جدید است و تعدادی از مطالعات هنوز در صدد بررسی این موضوع‌اند که مدیران ریسک چگونه بر پردازش تصمیم‌ها در سازمان تأثیر می‌گذارند. گروه مالی هلدیر به منظور ارائه خدمات مدیریت ریسک رویکردی سیستماتیک و یکپارچه از مدیریت کل را در تعیین ریسک‏هایی که یک شرکت با آنها روبه‌روست در پیش می گیرد. بنابراین گروه مالی هلدیر با پیاده سازی مدیریت ریسک در نهادهای مالی تلاش می کند که تمام ریسک‏های شرکت برای مدیران آن روشن و قابل کنترل گردد. گروه مالی هلدیر کمک می‏کند که مدیریت، هدف خود را – که حداکثر‌کردن ارزش دارایی‏های شرکت است – به انجام برساند. با اجرای مدیریت ریسک سازمانی همۀ ریسک‏ها در چهارچوبی هماهنگ و راهبردی مشاهده می‏شوند. مدیریت ریسک سازمانی را می‏توان فرایندی از مدیریت ریسک شرکت در نظر گرفت که در آن هر دو نوع ریسک‏های مالی و غیرمالی مانند ریسک‏های عملیاتی و ریسک‏های راهبردی به‌صورت یکپارچه مدیریت می‏شوند. شرکت‌‌های موفق در خلق یک برنامة مؤثر مدیریت ریسک سازمانی، مزیت رقابتی بلندمدتی را نسبت به شرکت‌‌هایی به دست آورده‌اند که ریسک‌‌ها را به‌طور جداگانه مدیریت می‌‌کنند (مدیریت ریسک سنتی). شواهد ضدونقیضی در زمینۀ تأثیر مدیریت ریسک سازمانی بر ارزش شرکت وجود دارد.

ریسک‏های مالی و غیرمالی:

جدول زیر خلاصۀ تعاریف ریسک‏های مجزا در زیربخش‏های ریسک‏های مالی و غیرمالی را ارائه کرده است. این ریسک‏ها در شرکت های مورد بررسی گروه شناسایی شده و شامل 7 ریسک در زیربخش ریسک‏های مالی و 7 ریسک در زیربخش ریسک‏های غیرمالی است. با توجه به فعالیت شرکت های مورد بررسی در بخش خدمات مالی، تعاریف مطرح‌شده در جدول مذکور بر همین اساس ارائه شده است.

  

جدول تعاریف ریسک‏های فرعی زیرمجموعۀ ریسک‏های مالی و غیرمالی
نوع ریسک تعریف ریسک
1. ریسک‏های مالی
ریسک سیستمیک به معنای ریسک ناشی از ارتباطات و وابستگی‏های درونی موجود در یک سیستم یا یک بازار است که به‌واسطۀ رخداد یک شکست در یک جزء از سیستم و تسری آن در تمام سیستم یا بازار سبب بروز بحران در تمام سیستم یا بازار می‏شود.
ریسک رقابت صندوق‏های سرمایه‏گذاری، مشاور سرمایه‏گذاری، شرکت‏های تأمین سرمایه، شرکت‏های سبدگردانی، شرکت‏های کارگزاری، شرکت‏های سرمایه‏گذاری و مؤسسات رتبه‏بندی، رقیبان شرکت محسوب می‌شوند و باید به سهم و درصد بازار داخلی و خارجی در این زمینه توجه کرد.
ریسک بازار ریسک بازار پتانسیل سود یا زیان ناشی از تغییرات در شرایط بازار مانند نرخ بهره، قیمت کالاها، نرخ مبادلات و سایر متغیرهای اقتصادی و مالی مانند قیمت سهام، قیمت ارز و بازارگردانی است.
ریسک نقدشوندگی نقدشوندگی مفهومی سهل و ممتنع دارد که به‌صورت مستقیم قابل‌مشاهده نیست؛ با این حال، در بیشتر موارد به سهولت تسویه‏پذیری و تبدیل یک دارایی به پول نقد، نقدشوندگی می‌‎گویند. ریسک نقدشوندگی پاسخ قیمت به حجم معاملات را نشان می‏دهد . ریسک نقدشوندگی ریسکی مالی است که براساس آن برای یک دورۀ زمانی خاص یک دارایی، سهام یا کالا را نمی‏توان به‌سرعت در بازار بدون تأثیر قیمت بازار معامله کرد. این ریسک در قیمت‏گذاری دارایی‏ها و کارآیی بازار نقش چشمگیری دارد.
ریسک سرمایه به معنای ترکیب سرمایه برای مدیریت فعالیت‏های کسب‌وکار شرکت و ریسک‏های مربوط به آن فعالیت‏ها در طول دوران ثبات اقتصادی و در شرایط ناپایدار است.
ریسک نقدینگی احتمال ناتوانی شرکت در ایفای تعهدات مالی کوتاه‌مدت، ریسک نقدینگی نامیده می‏شود. این ریسک از سه عامل ناتوانی در اجرای تعهدات مالی کوتاه‌مدت، ناتوانی در تأمین منابع مالی کوتاه‌مدت هنگام نیاز و ناتوانی در تأمین منابع مالی کوتاه‌‎مدت با هزینه‏های مقرون‌به‌صرفه نشئت می‏گیرد؛ به عبارت دیگر، ریسک نقدینگی دارایی، به توانایی شرکت در به‌دست‌آوردن وجه نقد کافی برای پرداخت بدهی‏های خود مربوط است. این ریسک از ریسک‏های مهم برای شرکت‏هاست و حتی ممکن است سبب ورشکستگی آنها در وضعیت نامناسب اقتصادی شود. مؤسسه‏های رتبه‏بندی اعتباری هنگام اعطای رتبۀ اعتباری، به این ریسک توجه ویژه‏ای دارند.
ریسک اعتباری ریسک شکست و ضرر و زیان ناشی از نکول مشتری یا همکار است یا براساس ریسک کشور را مدنظر قرار می‌دهد.
2. ریسک‏های غیرمالی
ریسک شهرت یک عمل، معامله، سرمایه‏گذاری یا رویداد است که اعتماد به یکپارچگی شرکت یا صلاحیت آن را در مقابل مشتریان، پیمانکاران، سرمایه‏گذاران، قانون‏گذاران، کارکنان و عموم مردم کاهش می‏دهد. این ریسک یکی از مهم‌ترین ریسک‏های شرکت است.
ریسک نیروی انسانی در گزارش سال 2008 با عنوان «ریسک‏های جهانی منابع انسانی» ریسک منابع انسانی را ریسک برنامه‏ها و فرایندهای مرتبط با کارکنان سازمان می‏داند که در صورت مدیریت مناسب، سازمان را در زمرۀ رهبران بازار قرار خواهد داد.
ریسک قوانین و مقررات این ریسک به‌دلیل تغییرات در قوانین مختلف در یک جامعۀ اقتصادی به وجود می‏آید. ریسک ناشی از تغییرات قوانین، به‌شدت بر شرکت‏های تولیدی، مؤسسات و نهادهای مالی تأثیر می‌گذارد.
ریسک سیاسی امروزه جامعۀ تجارت جهانی همانند گذشته با سطح چشمگیری از ریسک‏های سیاسی روبه‌روست؛ اما ماهیت این ریسک‏ها تغییر شکل داده و هم اکنون ریسک سیاسی پدیده‌ای بسیار پیچیده و چندبعدی است که به‌شدت جامعۀ تجارت جهانی را به‌ویژه دربارۀ ارزیابی دقیق و مدیریت آن به چالش کشیده است. ریسک سیاسی به‌دنبال تکامل تدریجی نظریۀ اقتصادی در اوایل قرن بیستم در بیشتر کشورهای صنعتی دنیا، از رویدادهای سیاسی و شرایط نامطلوب در امور بین‏المللی به وجود آمد. ریسک سیاسی، تغییرات غیرمنتظره در عوامل تولید، دادوستد کالا و خدمات ناشی از اقدامات و واکنش‏های دولت تعریف شده است.
ریسک عملیاتی ریسک زیان و ضرر ناشی از فعالیت‏های عملیاتی و خطاهای انسانی ناشی از عوامل خارجی است که نه به مسائل و ریسک‏های بازار مربوط می‏شود و نه به ریسک‏های اعتباری؛ مانند ریسک انطباق، ریسک مدیریت، ریسک مدل، ریسک نوآوری، ریسک نرم‏افزار و ریسک فرایند. ریسک عملیاتی هنگامی بررسی می‏شود که یک سازمان عملیات خود را به‌خوبی انجام ندهد؛ یعنی به‌طور کلی یا سیستم‏های داخلی و روش‏های انجام کار به‌خوبی تعریف نشده‏اند یا به‌درستی اجرا نمی‏شوند. ریسک عملیاتی عموماً ریسک ناشی از اشتباهات انسانی یا اتفاقات و خطاهای فنی تعریف می‏شود. این ریسک شامل تقلب، اشتباهات مدیریتی و کاستی کنترل می‏شود. خطای فنی ممکن است ناشی از نقص در اطلاعات، پردازش معاملات، سیستم‏های جابه‌جایی یا به‌طور کلی هر مشکل دیگری باشد که در سطح سازمان روی می‏دهد.
ریسک رویداد به ریسک ناشی از حوادث فاجعه‌آمیز در سطح کشور و دنیا اشاره می‌کند
ریسک حاکمیت شرکتی استقرار مناسب سازوکارهای حاکمیت شرکتی، اقدامی اساسی برای استفادۀ بهینه از منابع، ارتقای پاسخگویی، شفافیت، رعایت انصاف و حقوق همۀ ذی‌نفعان شرکت‏هاست. فرض اولیۀ حاکمیت شرکتی و فرایند حسابرسی مستقل – که از اجزای بسیار مهم آن تلقی می‌شود – این است که واحد تجاری به‌دنبال حفظ منافع سهامداران خود و افزایش ارزش سهام آنان است. ریسک حاکمیت شرکتی وجودنداشتن نظارت و کنترل برای تضمین این است که مدیریت شرکت مطابق با منافع سهامداران عمل می‌کند یا خیر.